Zweisprachige Wörterbücher

 

 

 

                               FUNKTION

 

 

                          polnisch - deutsch

                                      

 

 

           aktiv                                              passiv

 

für polnische Benutzer                    für deutsche Benutzer

 

 

 

 

 

 

                            deutsch-polnisch

 

 

 


         aktiv                                                passiv

 

 für deutsche Benutzer                           für polnische Benutzer

 

 

 

 

                              DIREKTIONALITÄT

 

ein monodirektionales Wörterbuch    nur für polnische bzw. nur für deutsche Benutzer bestimmt

 

ein bidirektionales Wörterbuch    sowohl für polnische als auch für deutsche Benutzer bestimmt

 

 

 

                                SKOPUS

 

ein monoskopales Wörterbuch  nur eine Beschreibungsrichtung, z.B.: deutsch-polnisch

ein biskopales Wörterbuch – zwei Beschreibungsrichtungen:  deutsch-polnisch und polnisch-deutsch

 

 

 

 

 

Verwendungs-zweck

Ausgangs-

sprache

Ziel-

sprache

Sprachrichtung

Passives Übersetzungs-

wörterbuch

Textverstehen

Fremdsprache

Muttersprache

Fremdsprache®Muttersprache

Aktives Übersetzungs-

wörterbuch

Textproduktion

Muttersprache

Fremdsprache

Muttersprache® Fremdsprache

 

                  

 

Dywergencja (Divergenz)  międzyjęzykowa relacja semantyczna: jednemu leksemowi języka wyjściowego odpowiada więcej niż jeden leksem w języku docelowym, np.

                                                 Finger

pol.   palec                    niem.

                                                  Zehe

Relacja dywergencji traktowana jest jako jeden z typów ↑ekwiwalencji semantycznej.

Dywergencja może stanowić problem przy tłumaczeniu na język obcy lub produkcji obcojęzycznych tekstów. Słownik ↑aktywny powinien zawierać jak najwięcej informacji o możliwościach użycia odpowiedników w drugim języku (w tym przypadku języka niemieckiego). Lit.: Hausmann 1977, Duda et al. 1986, Hansen 1990, Petelenz 2001.

Ekwiwalenty (Äquivalente, Übersetzungsäquivalente, Entsprechungen) – wyrażenia języka docelowego po prawej stronie ↑artykułu hasłowego, które uchodzą za równoznaczne z wyrazem hasłowym. Zwykle są to przybliżone (rzadziej: dokładne) odpowiedniki semantyczne (ekwiwalenty systemowe – Systemäquivalente) wyrazu hasłowego lub jego poszczególnych znaczeń (przy ↑polisemii), natomiast w samym procesie tworzenia tekstów dobór ekwiwalentów tłumaczeniowych (Übersetzungsäquivalente) zależy od rodzaju ↑kontekstu. Ekwiwalenty słownikowe to nie są gotowe elementy przeznaczone do bezpośredniego użycia w tekstach (przy tłumaczeniu tekstów), ale bardziej punkt wyjścia dla znalezienia konkretnych odpowiedników. Słownik dwujęzyczny powinien zawierać możliwie wiele ekwiwalentów, z których w procesie tłumaczenia tekstów użytkownik dokonuje wyboru. Ponieważ ekwiwalenty często wykazują jedynie częściową ekwiwalencję z wyrazem hasłowym, oprócz nich stosowane są ↑glosy oraz informacje ↑encyklopedyczne, które uściślają ↑znaczenie ↑hasła i ekwiwalentów. Lit.: Hansen 1990, Hausmann/Werner 1991, w: Wörterbücher, 2745 n, Piotrowski 1994, 161 nn, Worbs 1997, Petelenz 2001.

Konwergencja (Konvergenz)międzyjęzykowa relacja semantyczna: dwóm (lub więcej niż dwóm) leksemom języka wyjściowego odpowiada jeden leksem w języku drugim, np.

 

pol.   żenić się (o mężczyznach)

                                                                                 niem. heiraten

wychodzić za mąż (o kobietach)

 

 

 

 

 

KWALIFIKATORY (diasystematische Markierungen)

 

Diachroniczne kwalifikatory (diachronische Markierungen) – kwalifikatory informujące o

o użyciu chronologicznym wyrazu hasłowego, np.: „przestarzały”, „nowy”.

 

 

Diaintegratywne kwalifikatory (diaintegrative Markierungen) – kwalifikatory informujące o

języku, z którego pochodzi wyraz obcy, jeszcze nie zasymilowany w danym języku.

 

 

Diastratyczne kwalifikatory (diastratische Markierungen) – kwalifikatory informujące o

zawartości stylistycznej hasła, np. wyraz potoczny, styl podniosły, użycie pospolite.

 

 

Diatechniczne kwalifikatory (diatechnische Markierungen) – kwalifikatory informujące o

Przynależności wyrazu hasłowego do określonej dziedziny lub języka specjalistycznego, np.: architektura, wojskowość, językoznawstwo, język myśliwski.

 

 

Diatopiczne kwalifikatory (diatopische Markierungen) – kwalifikatory informujące o użyciu terytorialnym, np. użycie regionalne, używane tylko w Austrii.